Link bezpośredni
Wiedza o tym, jakie prawa przysługują Ci jako pracownikowi UE, to jedno. Mieć po swojej stronie prawo, to całkiem inna sprawa. Tutaj dowiesz się jak wyegzekwować swoje prawa w stosunku do pracodawcy i gdzie otrzymać wsparcie.
Jeśli pracodawca nie wypłaci uzgodnionego wynagrodzenia, należy wezwać go w formie pisemnej do wypłacenia niewypłaconego wynagrodzenia. Należy pamiętać, aby ustanowić termin płatności 2. W tym liście należy podać czas pracy, za który ubiegasz się o wynagrodzenie, sumę wynagrodzenia oraz dane konta bankowego.
Uwaga: Przy ubieganiu się o wynagrodzenie należy koniecznie przestrzegać „terminu prekluzyjnego” określonego w Twojej umowie o pracę. Termin prekluzyjny to okres, w którym musisz dochodzić roszczeń płacowych od pracodawcy. Po upływie tego okresu roszczenia płacowe wygasają, co oznacza, że nie można ich dochodzić ani u pracodawcy, ani w sądzie. Ponieważ termin prekluzyjny może być również uregulowany w układzie zbiorowym pracy obowiązującym dla danej osoby stosunku pracy, osoba ta powinna również sprawdzić regulamin układu zbiorowego pracy w tym zakresie.
Jeśli w Twoim zakładzie istnieje rada zakładowa, należy złożyć skargę do rady zakładowej lub innego odpowiedzialnego za to organu w zakładzie (np. męża zaufania) na zaległe wypłaty wynagrodzenia. Można tam również uzyskać pomoc w zakresie roszczeń płacowych.
Jeśli mimo to pracodawca nie odpowie w wyznaczonym terminie na Twoje podanie o wypłatę, możesz dochodzić roszczeń płacowych w sądzie, wnosząc skargę do sądu pracy. Jeśli nie mówisz wystarczająco dobrze po niemiecku, aby przeprowadzić proces, sąd automatycznie wzywa tłumacza.
Uwaga: Przed sądem musisz udokumentować roszczenia. Dlatego dla każdego dnia należy wypisać swoje godziny pracy. Poproś o podpisanie swoich notatek przez swojego szefa/mistrza. Jeśli nie jest to możliwe, poproś kolegę o podpisanie formularza. Do tego celu można wykorzystać kalendarz roboczy, który można pobrać i wydrukować. Należy także wykonać fotografie przy pomocy swojego telefonu komórkowego. Im więcej masz dowodów, tym większe masz szanse na zdobycie pieniędzy. Pamiętaj, aby zachować pisemne umowy o pracę lub inne dokumenty dotyczące wysokości wynagrodzenia i odcinków wypłaty, które otrzymałeś.
Jeśli osoba została zwolniona, musisz podjąć działania prawne w ciągu 3 tygodni od otrzymania zawiadomienia o wypowiedzeniu (działanie ochronne dotyczące zwolnienia). Okres ten ma zastosowanie do wszystkich wypowiedzeń, niezależnie od tego, czy są Państwo objęci ustawą o ochronie przed wypowiedzeniem.
Uwaga: Jeśli nie dotrzymasz terminu, konsekwencje są poważne: wypowiedzenie jest skuteczne z końcem okresu wypowiedzenia i nie ma możliwości odwołania się od niego.
Można samemu wnieść powództwo przeciwko niesprawiedliwemu zwolnieniu w sądzie pracy, tzn. nie ma potrzeby reprezentacji przez prawnika. Reprezentacja prawnika jest konieczna dopiero w 2. instancji, tzn. gdy sąd pracy (1. instancji) wydał wyrok oraz wnosi się odwołanie od orzeczenia sądu pracy do Krajowego Sądu Pracy. Z powództwem o ochronę przed zwolnieniem dążysz do tego, aby sąd pracy orzekł, że zwolnienie jest nieważne. Jeśli skarga zakończy się sukcesem, wypowiedzenie jest nieskuteczne Oznacza to, że twój stosunek pracy trwa nadal. Musisz chodzić do pracy, a pracodawca musi wypłacić wynagrodzenie.
Można również złożyć wniosek o ochronę przed zwolnieniem, jeśli nie chce się kontynuować stosunku pracy, ale chce się otrzymać odprawę. Nie można jednak wymusić takiego rezultatu, dlatego skarga zawsze ma na celu ustalenie, że wypowiedzenie jest nieskuteczne. W trakcie postępowania możesz uzgodnić z pracodawcą odprawę (tzw. porozumienie ws. odprawy).
Uwaga: Należy jak najszybciej skorzystać ze wsparcia związków zawodowych lub innych ośrodków doradczych albo zwrócić się do prawnika specjalizującego się w prawie pracy.
Powództwo może być wniesione do sądu pracy, w którego okręgu pracodawca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę, lub w którym praca jest zazwyczaj wykonywana lub była ostatnio wykonywana. Właściwy sąd pracy można odszukać na portalu wymiaru sprawiedliwości rządu federalnego i krajów związkowych (Wykaz sądów). Sąd pracy posiada dział prawny, który przyjmuje również skargi i wnioski ustne. Należy pamiętać o przekazaniu w biurze pisemnych umów o pracę, kart czasu pracy lub innych dokumentów dotyczących wysokości wynagrodzenia, a także odcinków wypłaty, które otrzymano – najlepiej w formie kopii.
W trakcie postępowania sądowego powstają koszty sądowe. Zazwyczaj musi je ponieść strona, która przegrywa sprawę. W przypadku częściowego zwycięstwa procesowego, koszty zostaną podzielone proporcjonalnie.
Uwaga: W pierwszej instancji każda ze stron musi ponieść własne koszty oraz koszty adwokata. W związku z tym musisz ponieść koszty prawne, nawet jeśli wygrasz sprawę.
Jeśli nie stać Cię na pokrycie kosztów postępowania sądowego, możesz ubiegać się o zwolnienie z kosztów procesowych. Zwolnienie z kosztów procesowych jest udzielane w przypadku wszystkich postępowań prawnych lub porad prawnych i nie ogranicza się do sporów sądowych z zakresu prawa pracy. Więcej informacji w pytaniach i odpowiedziach.
Pracownicy, którzy są członkami związku zawodowego od co najmniej 3 miesięcy, otrzymują bezpłatnie porady ze strony związku i są reprezentowani w sądzie.
Jeżeli masz trudności z egzekwowaniem swoich praw jako obywatel UE w kontaktach z władzami niemieckimi, może Ci pomóc bezpłatny serwis SOLVIT władz krajowych, który jest reprezentowany we wszystkich krajach UE, a także w Islandii, Liechtensteinie i Norwegii. Warunkiem wstępnym jest to, że nie podjęto jeszcze działań prawnych w tej sprawie przed sądem i że istnieje związek z prawem UE. SOLVIT można uruchomić online poprzez formularz na stronie domowej SOLVIT.
Jeśli uważasz, że pracodawca lub inni pracownicy firmy traktują cię gorzej lub niesprawiedliwie, możesz najpierw złożyć skargę do organu odpowiedzialnego za to w firmie (np. do męża zaufania). W przedsiębiorstwach, w których działa rada zakładowa, członek rady zakładowej może zostać wezwany do wsparcia lub mediacji.
Do zadań rady zakładowej należy promowanie integracji pracowników zagranicznych w przedsiębiorstwie oraz – wspólnie z pracodawcą – zapewnienie, że wszystkie osoby pracujące w przedsiębiorstwie są traktowane zgodnie z zasadami sprawiedliwości i równości. Jakakolwiek dyskryminacja osób ze względu na ich rasę lub pochodzenie, pochodzenie lub narodowość, religię lub przekonania, jest zabroniona.
Ponadto możesz skorzystać z przysługujących Tobie na mocy prawa pracy roszczeń
poprzez złożenie oskarżenia we właściwym sądzie pracy.
