Jako obywatel Unii Europejskiej możesz przyjechać w celu szukania pracy do Niemiec i tutaj przebywać (§ 2 ust. 1 pkt 1a dyrektywy 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie prawa obywateli Unii i członków ich rodzin do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium Państw Członkowskich). Aby wjechać do Niemiec, potrzebujesz tylko ważnego paszportu lub dowodu osobistego.  Kiedy upłyną 3 miesiące Twojego pobytu, urząd ds. cudzoziemców może zażądać od Ciebie uzasadnienia, że spełniasz warunki korzystania z prawa do swobodnego przemieszczania się. Oznacza to, że musisz złożyć oświadczenie, że szukasz pracy, nie musisz jednak (jeszcze) przedstawiać na to dowodów. Dopiero kiedy upłynie 6 miesięcy Twojego pobytu, urząd ds. cudzoziemców może od Ciebie zażądać udowodnienia swoich starań o pracę oraz określenia, jak oceniasz swoje szanse powodzenia.

Dane osobowe pozyskiwane są z reguły z paszportu lub dowodu osobistego i w tym przypadku tłumaczenia nie są wymagane. Stosunki rodzinne często udowadnia się na podstawie aktów stanu cywilnego (akt małżeństwa, urodzenia i zgonu) i następnie wprowadza do dokumentów.

W państwach Unii Europejskich, które są sygnatariuszami porozumienia o wystawianiu wielojęzycznych wypisów z ksiąg stanu cywilnego z 8 września 1976 roku, można uzyskać międzynarodowe wersje aktów małżeństwa, urodzenia i zgonu. Te międzynarodowe akty są uznawane w państwach-sygnatariuszach porozumienia bez dalszych formalności (bez klauzul legalizacyjnych czy apostille).

Akty z innych krajów muszą zostać odpowiednio poświadczone w kraju pochodzenia, a następnie przetłumaczone na język niemiecki przez tłumacza przysięgłego. Poświadczenia dokonuje właściwa instytucja w kraju pochodzenia (apostille) lub właściwe niemieckie przedstawicielstwo zagraniczne (legalizacja).