Praca w Niemczech
Ogólnych informacji na temat obowiązku współpracy, zgłaszania i rejestracji danych oraz innych zobowiązań wynikających z ustawy o płacy minimalnej, ustawy o delegowaniu pracowników oraz ustawy o leasingu pracowniczym – których przestrzeganie kontroluje administracja celna (wydzielona jednostka FKS) – udziela centralne biuro informacyjne administracji celnej. Dane kontaktowe:
Zentrale Auskunft
Telefon: 0351 44834-510
E-mail: info.privat@zoll.de
Faks: 0351 44834-590
Dodatkowe informacje uzyskasz za pośrednictwem infolinii na temat minimalnych wynagrodzeń, prowadzonej przez Federalne Ministerstwo Pracy i Spraw Socjalnych: tel. 030/60 28 00 28.
Pod powyższymi adresami i numerami telefonów nie otrzymasz szczegółowych porad dotyczących jednostkowych przypadków. Jeżeli szukasz rozwiązania konkretnych problemów, możesz skontaktować się z adwokatem albo poradnią Niemieckiej Konfederacji Związków Zawodowych DGB, działającą w ramach projektu „Faire Mobilität”. Skorzystaj z naszej wyszukiwarki, by znaleźć najbliższą poradnię. Główny punkt kontaktowy projektu mieści się w Berlinie:
Faire Mobilität
DGB, Keithstr. 1–3, 10787 Berlin
Osoba do kontaktu:
Dominique John
E-mail: mobilitaet@dgb.de
Telefon: (+49) (0)30 – 21 240 540
Dodatkowe informacje znajdziesz w internecie:
http://www.faire-mobilitaet.de/
Twój status osoby samozatrudnionej albo zatrudnionej w ramach stosunku pracy nie zależy tylko od sformułowania użytego w Twojej umowie, lecz przede wszystkim od faktycznych okoliczności organizacji i wykonywania świadczonej przez Ciebie pracy. Ze stosunkiem pracy mamy do czynienia, gdy jakaś osoba (pracownik) jest zobowiązana do świadczenia na rzecz innego podmiotu (pracodawcy) – w ramach konieczności wykonywania czyichś poleceń ustalających zakres zadań – pracy opartej na stosunku zależności. Wiążące polecenia mogą dotyczyć zakresu, sposobu realizacji, czasu i miejsca wykonywania czynności w ramach pracy. O istnieniu obowiązku wykonywania poleceń mówimy, gdy dana osoba zasadniczo nie może samodzielnie decydować o wykonywanych przez siebie czynnościach ani o czasie pracy. Aby w danym przypadku ustalić, czy istnieje stosunek pracy, należy przeanalizować konstelację wszystkich istniejących okoliczności.
O tym, że mamy do czynienia ze stosunkiem pracy, możemy mówić w sytuacji, gdy są spełnione poniższe (przykładowe) kryteria:
- wykonujesz polecenia partnera wymienionego w swojej umowie,
- nie możesz samodzielnie decydować o czasie i miejscu swojej pracy,
- nie masz własnych pomieszczeń firmowych i pracujesz wyłącznie w pomieszczeniach danego zakładu oraz stosujesz się do zakładowych procedur,
- masz tylko jednego zleceniodawcę,
- Twoja praca jest rozliczana na godziny.
Jeżeli nie masz pewności, czy akurat w Twoim przypadku istnieje stosunek pracy, zasięgnij porady, ponieważ różnice w Twoim statusie (pracownika albo samozatrudnionego) pociągają za sobą istotne konsekwencje. Jeżeli okaże się, że w rzeczywistości jesteś pracownikiem, Twój pracodawca musi zapłacić zaległe składki na ubezpieczenie społeczne (emerytalne, pielęgnacyjne, zdrowotne i na wypadek bezrobocia). Połowę składki na ubezpieczenie społeczne potrąca się zwykle pracownikowi z jego wynagrodzenia brutto (składki obciążające pracownika). Musisz się liczyć z takim potrąceniem, jeżeli dochodzisz swoich roszczeń z tytułu statusu pracownika. Pracodawca może jednak potrącić Ci z wynagrodzenia zaległe składki maksymalnie za okres 3 ostatnich miesięcy.
Jako pracownik możesz natomiast wyegzekwować od pracodawcy przysługujące Ci poniższe prawa:
- prawo do wynagrodzenia za czas choroby,
- prawo do płatnego urlopu wypoczynkowego w wymiarze co najmniej 4 tygodni w roku,
- ochronę przed wypowiedzeniem zgodnie z ustawą o ochronie przed wypowiedzeniem (KSchG) oraz ewentualnymi innymi przepisami chroniącymi przed wypowiedzeniem, obejmującymi kobiety w ciąży oraz osoby z orzeczonym znacznym stopniem niepełnosprawności.
Jeżeli jako samozatrudniony wystawiasz fakturę, musi ona zawierać następujące dane:
- pełną nazwę firmy i adres prowadzenia działalności gospodarczej,
- pełną nazwę i adres odbiorcy faktury,
- miejscowość i datę jej wystawienia,
- Twój numer identyfikacji podatkowej (NIP),
- bieżący numer faktury – unikalny ciąg cyfr, liter albo kombinację alfanumeryczną – używany każdorazowo w celu jej identyfikacji,
- zakres wyświadczonej usługi bądź wykonanej czynności,
- kwotę faktury netto wyrażoną w euro,
- stawkę podatku od towarów i usług (VAT, zwykle 19%) oraz kwotę tego podatku w euro,
- w przypadku zwolnienia podmiotowego (przy obrocie rocznym do 17 500 euro) – wyraźne wskazanie dotyczące zwolnienia z podatku od towarów i usług,
- termin (datę) płatności przelewu,
- kompletne i prawidłowe dane dotyczące rachunku bankowego.
W poszczególnych miesiącach zarobki nie mogą przekroczyć 450 €. Decydującym czynnikiem jest to, że średnia płaca nie przekracza 450 EUR miesięcznie lub 5400 EUR rocznie przez okres trwania zatrudnienia w ramach wykonywania drobnych czynności.
W powyższym przykładzie, jeśli zatrudnienie przy wykonywaniu drobnych czynności trwa trzy miesiące, przy miesięcznej wypłacie 200 EUR 50 EUR i 550 EUR, średnie wynagrodzenie wynosi poniżej 450 EUR, a mianowicie 266,66 EUR miesięcznie (200 EUR + 50 EUR + 550 EUR = 800 EUR): 3).
Osoba wykonująca drobne prace z zarobkami poniżej 450 EUR miesięcznie może złożyć wniosek o zwolnienie z obowiązku ubezpieczenia emerytalno-rentowego. Wniosek musi zostać złożony na piśmie do pracodawcy, który musi przekazać go do centrali zajmującej się takimi pracami. Jeżeli centrala ds. drobnych prac nie wyrazi sprzeciwu w ciągu jednego miesiąca, wniosek o zwolnienie zostaje zatwierdzony (nie ma konieczności wydawania zawiadomienia o zwolnieniu).
Kilka drobnych prac jest sumowanych. Podobnie jak zatrudnienie przy drobnych pracach, średnie miesięczne wynagrodzenie nie może przekraczać wysokości 450 EUR.
Umowa oddelegowania nie stanowi nowej, samodzielnej umowy o pracę, tylko uzupełnia umowę już istniejącą – określając okres wykonywania czynności za granicą. Ponadto umowa oddelegowania musi regulować następujące zagadnienia:
- zadania, jakie oddelegowany ma realizować za granicą,
- osobę przełożonego, któremu oddelegowany podlega,
- osobę, której oddelegowany zdaje sprawozdania,
- ewentualnie wysokość dodatkowego wynagrodzenia za pracę wykonywaną za granicą,
- kwestię pokrywania przez pracodawcę całości lub części kosztów dodatkowego zagranicznego ubezpieczenia zdrowotnego,
- zakres partycypacji pracodawcy w kosztach przeprowadzki, podróży i zakwaterowania pracownika oraz jego rodziny,
- kwestię kontynuacji zatrudnienia po powrocie.